równania Einsteina
Encyklopedia PWN
fizyk;
energia
podstawowa wielkość fizyczna charakteryzująca w sposób ilościowy układ materialny, określająca ruch jego składników oraz ich wzajemne oddziaływanie;
[gr. enérgeia ‘działanie’],
fizyk niemiecki.
fiz. wielkość utworzona ze stałej Plancka h, prędkości światła w próżni c oraz stałej grawitacyjnej G: mP = (ℏc/G)½ ≈ 2,177 · 10–8 kg;
